C. Brown, C. Lido
Ηνωμένο Βασίλειο, 2008
Complementary Therapies in Clinical Practice, 2008, 14(2):124-131
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ΣΤΟΧΟΙ: Στόχοι της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η πιθανότητα της χρήσης της ρεφλεξολογίας ως μη επεμβατικής μεθόδου για την ανακούφιση από πόνο φάντασμα και να βοηθήσει τους ασθενείς να διατηρήσουν τα όποια θετικά αποτελέσματα μέσω αυτοθεραπείας.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Κέντρο Υπηρεσιών Προσθετικής, Herbert Street, Wolverhampton, West Midlands, Αγγλία.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Πιλοτική πειραματική μελέτη στα ίδια υποκείμενα, που κατέγραψε την ένταση του πόνου φάντασμα σε εβδομαδιαία ημερολόγια πόνου για μια περίοδο 30 εβδομάδων. Η περίοδος αυτή διαιρέθηκε σε 5 φάσεις: η 1η φάση έδωσε μια βασική μέτρηση του πόνου ενώ η 3η φάση ήταν φάση ανάπαυσης. Η ρεφλεξολογική αγωγή χορηγήθηκε στις φάσεις 2, 4 και 5.
ΔΕΙΓΜΑ: 10 συμμετέχοντες με μονομερή ακρωτηριασμό κάτω άκρου και πόνο φάντασμα επελέγησαν από την βάση δεδομένων του Κέντρου Προσθετικής.
ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ: Στη 2η φάση παρασχέθηκαν 6 εβδομαδιαίες αγωγές ρεφλεξολογίας οι οποίες αποτελούντο από: πλήρη ρεφλεξολογία άκρου πόδα στο εναπομείναν σκέλος και πλήρη ρεφλεξολογία άκρας χείρας στο ομόπλευρο με το ακρωτηριασμένο σκέλος χέρι. Στην 4η φάση πραγματοποιήθηκαν 6 εβδομαδιαίες εκπαιδευτικές συνεδρίες. Οι ασθενείς αντέγραψαν στο χέρι τους ό,τι έκανε η θεραπεύτρια στο δικό της. Ως αναφορά χρησιμοποιήθηκε ένα εγχειρίδιο ρεφλεξολογίας άκρας χειρός όπου περιγράφετο η διαδικασία της αγωγής. Στην 5η φάση οι ασθενείς εφάρμοσαν κατ’ οίκον αυτοθεραπεία για διάστημα 6 εβδομάδων χρησιμοποιώντας το υλικό αναφοράς.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στη διάρκεια των 30 εβδομάδων υπήρξε βελτίωση στην αντίληψη της παρουσίας και της έντασης του πόνου φάντασμα, με αντίστοιχη βελτίωση στη διάρκεια του πόνου και στην επίδραση του στον τρόπο ζωής του ατόμου. Η βελτίωση διατηρήθηκε και κατά την εφαρμογή της αυτοθεραπείας.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ: Το 2007, δώδεκα μήνες μετά τη λήξη του εγχειρήματος, συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο παρακολούθησης για να εξαχθεί εάν οι ασθενείς εμφάνισαν πόνο φάντασμα κατά τη διάρκεια των 12 προηγούμενων μηνών, εάν διατηρείτο η ανακούφιση από τον πόνο φάντασμα και εάν συνέχιζαν την αυτοθεραπεία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το εγχείρημα κατέδειξε ότι στη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών, η ρεφλεξολογική αγωγή, η διδασκαλία και η αυτοθεραπεία ήταν αποτελεσματικά όσον αφορά την εξάλειψη ή τη μείωση της έντασης και της διάρκειας του πόνου φάντασμα.
Το ερωτηματολόγιο παρακολούθησης απεκάλυψε ότι υπήρξε διατήρηση της βελτίωσης όσον αφορά την ένταση του πόνου φάντασμα που ένοιωθαν οι ασθενείς και ότι οι περισσότεροι εξ’ αυτών συνέχιζαν την αυτοθεραπεία.
Λέξεις-κλειδιά: ένταση, διάρκεια, αυτοθεραπεία, ψυχονευροανοσολογία.
Reflexology treatment for patients with lower limb amputations and phantom limb pain -an exploratory pilot study.
C. Brown, C. Lido
Complementary Therapies in Clinical Practice, 2008, 14(2):124-131
ABSTRACT
OBJECTIVES: The objectives of the study were to evaluate the possibility of reflexology being used as a non-invasive form of phantom limb pain relief and of empowering patients to maintain any positive results with self-treatment.
SETTING: Prosthetic Services Centre, Herbert Street, Wolverhampton, West Mid- lands, England
DESIGN: A same-subject, experimental pilot study, recording the intensity of phantom limb pain in weekly pain diaries over a 30-week period, which was divided into five phases: phase 1 gave a baseline of pain, whilst phase 3 was a resting phase. Phases 2, 4 and 5 provided the reflexology interventions.
SAMPLE: Ten participants with unilateral lower limb amputations and phantom limb pain were selected from the database at the Prosthetic Centre.
REFLEXOLOGY INTERVENTIONS: In phase 2, six weekly reflexology treatments were given, which consisted of: full foot reflexology to the remaining foot and full hand reflexology to the hand of the amputated side of the body.
In phase 4, six weekly hand reflexology teaching sessions were carried out; patients copied on their own hands what the therapist did on hers. A hand reflexology booklet gave the sequence of the treatment and was used as a reference.
In phase 5, the patients self-treated for 6 weeks at home, using the reference material.
RESULTS: Over the 30-week period, there was an improvement in the perception of the presence and the intensity of the phantom limb pain, with a corresponding improvement in the duration of the pain and the affect on the person’s lifestyle. The improvement was maintained when the clients self-treated.
FOLLOW-UP QUESTIONNAIRE: A follow-up questionnaire was carried out in 2007—12 months after the project had ended—to elicit whether the patients had suffered from phantom pain over the previous 12 months, whether they still had relief from phantom limb pain and whether they still self-treated.
CONCLUSIONS: The project indicated that reflexology treatment, teaching and self- treatment were effective in eradicating or reducing the intensity and duration of phantom limb pain, in this group of clients.
The follow-up questionnaire revealed that there was a maintained improvement in the intensity of phantom limb pain the patients experienced and that the majority still self-treated.
Keywords: intensity, duration, self-treatment, psychoneuroimmunology.