Συντάκτες: Λεάνα Κωττάκη, Σοφία Ραπτοπούλου
Η ρεφλεξολογία είναι μια συμπληρωματική, δια χειρών αγωγή υγείας η οποία βασίζεται στην αλληλεπίδραση αντανακλαστικών σημείων με αντίστοιχες περιοχές και όργανα του σώματος. Εφαρμόζεται σε συγκεκριμένα σημεία, κυρίως στα πόδια και στα χέρια, μέσω ειδικών πιέσεων και τριβών, ενισχύοντας την ορθή λειτουργία των σχετικών οργάνων και ανατομικών δομών του οργανισμού.
Για τον Ορισμό της Ρεφλεξολογίας
Συντάκτης: Σοφία Ραπτοπούλου
Ο Ορισμός όπως διατυπώνεται είναι μια προσπάθεια να περιγραφεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια ο τρόπος δράσης και εφαρμογής της, όπως προκύπτει από τη διεθνή βιβλιογραφία και την εκπαίδευση των ρεφλεξολόγων.
Ο Ορισμός της Ρεφλεξολογίας θεμελιώνεται:
Από τα συγγράμματα εκείνων που πρώτοι παρατήρησαν, εφάρμοσαν, ανέπτυξαν και διατύπωσαν τη θεωρία της ρεφλεξολογίας, τα πεδία και τους τρόπους εφαρμογής της (Fitzgerald, Riley, Ingham, Marquardt, κ.ά.)
Από τις συσσωρευμένες μαρτυρίες, αφηγήσεις και παρατηρήσεις των ασκούντων και δεκτών της μεθόδου τα τελευταία 100 χρόνια περίπου.
Ο Ορισμός της Ρεφλεξολογίας στοιχειοθετείται/τεκμηριώνεται:
Από τους λογικούς συσχετισμούς που προκύπτουν από την οργανωμένη και συστηματική μελέτη των παρατηρήσεων που έχουν καταγραφεί και την κριτική τους αξιολόγηση οι οποίες, παρότι δεν έχουν εξαχθεί με τον απόλυτο “ορθολογισμό” της επιστημονικής μεθόδου, εξακολουθούν να αποτελούν πολύτιμο απόθεμα γνώσης που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Από την επιστημονική ερευνητική διαδικασία και τα στοιχεία που προκύπτουν από αυτήν ως ενδείξεις[1] για τη δράση της (evidence-based).
Στην παρούσα χρονική στιγμή, η ερευνητική δραστηριότητα αν και μικρή σε μέγεθος –σε σύγκριση με άλλες αγωγές– παρουσιάζει ενδιαφέρουσα αυξητική πορεία, με την εκπόνηση μελετών και διδακτορικών διατριβών καθώς και με τον σχεδιασμό και τη διενέργεια κλινικών δοκιμών. Σχετικά με τις κλινικές δοκιμές δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε τις εγγενείς δυσκολίες που δημιουργούνται από τη χρήση μεθοδολογικών εργαλείων σχεδιασμένων για άλλου τύπου δοκιμές (π.χ. φαρμακευτικές), σε μια μέθοδο πολυπαραγοντική όπως η ρεφλεξολογία.
___________
[1] “Σημασιολογικά, η έννοια ένδειξη είναι συνυφασμένη με την πληροφορία. Όπως και η πληροφορία, έτσι και η ένδειξη μπορεί να οριστεί ως η συλλογή δεδομένων, τα οποία, εφόσον συλλεχθούν με τον κατάλληλο τρόπο, στον κατάλληλο χρόνο και χρησιμοποιηθούν στο κατάλληλο πλαίσιο, βελτιώνουν τη γνώση εκείνου που λαμβάνει την απόφαση, κατά τέτοιον τρόπο ώστε να τον καθιστούν ικανότερο να λαμβάνει τις βέλτιστες αποφάσεις. Οι ενδείξεις δημιουργούνται έπειτα από την αναζήτηση στη σχετική βιβλιογραφία και την κριτική της αξιολόγηση και εφόσον έχουν αποδειχθεί έγκυρες, σημαντικές και εφαρμόσιμες (με βάση συγκεκριμένα κριτήρια) χρησιμοποιούνται για τη λήψη της βέλτιστης δυνατής απόφασης σ’ ένα συγκεκριμένο πάσχοντα. Η ένδειξη εκφράζει τη γνώση (ως αποτέλεσμα συνήθως των παρατηρήσεων) που είναι διαθέσιμη στους ερευνητές και η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό του βαθμού επικύρωσης (degree of confirmation) μιας υπόθεσης ή μιας εκτίμησης.” (Π. Γαλάνης, ARCHIVES OF HELLENIC MEDICINE 2010, 27(3):551-562)